บทที่ 95 คลั่งรัก (100%)

“ครับ”

“งั้นเราไปรับมันกลับบ้านได้ไหมคะ”

เสียงหวานเอ่ยอย่างอ้อนๆ

“รอมันอยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวคนของผมก็พามันมา”

ครั้นหญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ อย่างน่ารักมหรรณพก็ก้มลงจูบแก้มปลั่งหนักๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ในจังหวะที่กำลังจะเช็ดตัวแบบไม่ให้น้ำโดนแผลก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อได้ยินเสียงร้องลั่นของภรรยา

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ